Artikel 1, lid 1, wordt gewijzigd. Doel hiervan is rente- en royaltybetalingen van alle belastingheffing aan de bron vrij te stellen. Toen de richtlijn werd aangenomen, werd de volgende verklaring bij de notulen van de Raad opgenomen: "De Raad en de Commissie komen overeen dat de voordelen van de richtlijn inzake uitkeringen van interest en royalty's niet ten goede mogen komen aan ondernemingen die zijn vrijgesteld van de belastingen op inkomsten die onder die richtlijn vallen. De Raad verzoekt de Commissie de nodige wijzigingen in deze richtlijn tijdig voor te stellen." In de overwegingen bij de richtlijn staat dat "[…] moet worden gewaarborgd dat uitkeringen van interest en royalty's eenmaal in een lidstaat worden belast[10]". De Commissie is het eens met de Raad dat er geen mazen in de richtlijn mogen zijn waardoor belasting van rente- en royaltybetalingen kan worden ontweken. Daarom heeft zij in 2003 een voorstel[11] aangenomen waarover bijna overeenstemming was bereikt in de Ecofin-Raad. De Commissie heeft dit voorstel ingetrokken omdat zij op het punt stond deze herschikking voor te leggen overeenkomstig bijlage II bij het werkprogramma van de Commissie voor 2010[12]. De herschikking voorziet bijgevolg in een wijziging van artikel 1, lid 1, om duidelijk te maken dat de lidstaten de richtlijnvoordelen alleen moeten toekennen wanneer de rente- of royaltybetaling in kwestie niet is vrijgesteld van vennootschapsbelasting bij de uiteindelijk gerechtigde in diens woonlidstaat. Dit regelt met name de situatie waarbij een onderneming of een vaste inrichting inkomstenbelasting betaalt maar in aanmerking komt voor een bijzondere belastingregeling waarbij uit het buitenland ontvangen rente- of royaltybetalingen zijn vrijgesteld. De richtlijn zou de bronstaat in dergelijke gevallen niet langer verplichten vrijstelling van bronbelasting te verlenen.
